Sprekers¹³

“Take care of the place that takes care of you”, dat is eigenlijk de essentie; de reden dat biomimicry Saskia niet meer losliet toen ze er in 2009 mee in aanraking kwam:

“We willen als mensen voor ons nageslacht – onze kinderen en kleinkinderen – zorgen. Maar dat kunnen we fysiek niet voor onze nakomelingen van 7 generaties verder. Wat we wél kunnen doen is een omgeving creëren die voor hen zorgt.”

Dat besef raakte haar, net als de vele mensen die zij met biomimicry inspireert. Toehoorders zijn soms tot tranen geroerd. Saskia streeft dus naar een betere, mooiere, eerlijkere en gezondere wereld en als je het haar vraagt vervult biomimicry daarin een sleutelrol.

De filosofie van biomimicry kan volgens Saskia in alle facetten van ons persoonlijke leven, maar ook in alle onderdelen van diverse organisaties worden toegepast. Zo kan het nieuw perspectief en een leidraad bieden voor ingenieurs en architecten, economen, beleidsmakers, het onderwijs en ondernemers.

Saskia spreekt met haar lezingen en workshops daarom een breed publiek aan, interessant voor iedereen die praktische handvatten en antwoord op de vraag wil: ‘hoe kan ik zelf morgen al beginnen met veranderen om het beter te doen?’

Wat drijft Daphne Laan om transformatie bij mensen en (corporate) organisaties aan te jagen? Haar verhaal vertelt ze voor het eerst tijdens het Vredesevent ‘Building Bridges Connecting Worlds’, dat ze organiseert én host. Een bruggenbouwer, dat is precies zoals ze zichzelf omschrijft. Ze legt de verbinding tussen praktijk en wetenschap, mannelijke en vrouwelijke waarden, hoofd en hart, oud en nieuw. Jarenlang gaf Daphne boards advies over digitale transformatie, stakeholder management is haar dus niet vreemd.

“Als je wilt dat mensen achter je visie gaan staan en een cultuurverandering teweegbrengen, dan moet je niet alleen kijken naar de tastbare zaken die op tafel liggen. Ook wat er onder het tapijt ligt. Wat er zich tussen de regels afspeelt is cruciaal.”

Met haar lezingen wil zij CEO’s, founders en aandeelhouders inspireren, maar ook het vuur van verandering aanwakkeren in mensen die – net als zij destijds – voor grote corporates werken en zich in haar verhaal herkennen. Die wel verder willen komen, maar vast zitten. De jonge garde future leaders laten zien dat feminiene kwaliteiten in leiderschap en intuïtie heel waardevol zijn.

Als je het Niek vraagt zijn we als maatschappij een collectieve burn-out in wording. Klimaatverandering, hoge werkdruk, het zijn de grote vraagstukken van deze tijd. Hoe gaan we daarmee om? Hoe veranderen we mee en passen we ons aan? En ook niet onbelangrijk; hoe worden of blijven we gelukkig? Eén woord: veerkracht. 

Als er één iemand is wiens veerkracht op de proef is gesteld, dan is het Niek van den Adel wel. Zijn uitspraken zijn allesbehalve holle kreten, want hij ondervond aan den lijve dat je door veerkracht zelfs in het diepste dal een flinke portie geluk kunt vinden. 

Op zijn achtentwintigste belandt hij na een noodlottig voorval in een rolstoel. Hoewel hij zich dit kort na het ongeluk nooit had kunnen voorstellen, werkt hij er hard aan om deze gebeurtenis als een cadeautje te zien. 

“Geluk zit niet in je benen maar tussen je oren”

Niek van den Adel is dé veerkrachtspreker van dit moment. Boek hem voor jouw evenement.

Benieuwd naar Niek’s complete verhaal? Bekijk zijn profiel.

Gerommel in de marge

Ooit zag Harm Prinses Irene voor groep mensen spreken over duurzaamheid. Een man van 88 uit het publiek riep: ‘ik doe het allemaal voor mijn kleinkinderen’. Irene – toen ook al in de 80 – antwoordde enigszins gepikeerd ‘als u het leven niet de moeite waard vindt om het voor uzelf te doen, dan wordt het niks!’. 

“Zo zie ik het ook. Als je het alleen voor je kinderen of kleinkinderen doet, dan voel je het dus niet echt. Je moet het ook voor jezelf willen, voor de natuur, voor alles wat op aarde leeft.”

En dat is hard nodig ook. Ecosystemen staan op instorten, ontbossing, zoetwater- en grondstoftekorten, plastic soep. Of in Harms woorden: “Het is drama! Earth Overshoot Day is eind juli, dat wil zeggen dat we 5 maanden lang op kosten van de toekomst leven, elk jaar weer.”

Zijn lezingen zijn een pleidooi voor het stoppen met rommelen in de marge, en met twee benen in de nieuwe economie te gaan staan. 

“Bedrijven moeten stoppen met voorliegen, jonge mensen moeten een betere toekomst eisen van de huidige machthebbers en we moeten groter en radicaler dromen en doen.”